Kameleon Joe Jackson mag dan al naar de zevenenzestig gaan, op zijn powerstem, compositorisch talent en raffinement zitten vooralsnog geen sleet. Zo konden we gisteravond vaststellen in een uitverkochte De Roma voor een nieuwe tour na zijn zeer succesvolle Four Decade Tour uit 2019. Jackson had toen net een nieuw album ‘Fool' uitgebracht zijn 20e studio album, 40 jaar na zijn eerste album ‘Look Sharp!’ (1979). De tour was een doorsnede van de in Jackson’s ogen belangrijkste albums uit elk decennium. Vandaag heeft Jackson geen nieuw album te promoten en kreeg de tour “Sing You Sinners” als titel n.a.v. van een oude Tony Bennet song uit 1950. Het is dat indicatiefje dat vooraf speelt vooraleer de bandleden druppelsgewijs op het podium komen. De band is zoals in 2019 dezelfde met oude getrouwe Graham Maby (40 jaar bij de JJ Band), drummer Doug Yowell en gitarist Teddy Kumpel. Jackson neemt als laatste plaats achter zijn vertrouwde keyboard.

Deze vierkoppige band laat met “One More Time” meteen de zaal ontploffen met rechttoe rechtaan rock ‘n’ roll alsof de tijd geen vat heeft gehad op de vocale powerkracht van de immer charismatische zanger. Onmiddellijk daarop volgt “Big Black Cloud” uit …fast forward… 40 jaar later uit het laatste album ‘Fool’ dat even potent klinkt als “One More Time”. Jackson brengt ook vanavond een dwarsdoorsnede uit zijn werk, oud en nieuw met een paar covers. In vergelijking met de setlist van 2019 zijn de helft – zo’n 10 nummers - nieuw.

Het blijft explosief met een machtig “Sunday Papers” dat in een funky arrangement zit. “Dave” uit het nieuwe “Fool” is een verhalende song waarin Jackson’s typisch pianospel beklijft. Jackson heeft een gevoelige, lyrische pianotoets en zijn muziek kent veel melodische en ritmische wendingen. Even later wordt moeiteloos omgeschakeld naar het opzwepende “Look Sharp!” waarmee het allemaal begon in 1979. Punkig en scherper dan ooit. Aansluitend volgt “Fabulously Absolute” andermaal uit ‘Fool’ dat al even opzwepend klinkt met een aanstekelijk refrein. Het spelplezier druipt eraf, band en Jackson lijken zich uitstekend te amuseren en zijn prima op mekaar ingespeeld.

Jackson neemt voor het eerst het woord en zegt dat we een medley kregen van drie nummers uit zijn eerste album en drie nummers uit zijn laatste album. De andere drie bandleden hebben inmiddels het podium verlaten om Jackson volledig de ruimte te geven voor zijn solo moment. Uit het onderschatte ‘Rain’ uit 2008 zingt Jackson “Solo (So Low)” een song die teruggaat op zijn depressie uit die tijd waarvan hij gelukkig herstelde. Het is een intieme klassieke piano ballade met een persoonlijke sterke tekst waarin Jackson het alleen zijn in de ogen kijkt. Zoals geweten leent Jackson’s persoonlijk lenig piano spel zich voor uiteenlopende stijlen van punk, new wave, pop, jump blues, latin, jazz, soul tot zelfs klassiek, big band musical of film scores. Dit was een mooi voorbeeld van Jackson’s veelzijdigheid. Én het gaat onmiddellijk over in één van Jacksons grootste hits “Real Men” waarvan het refrein woohoo whoa massaal wordt meegezongen. Het was destijds een gewaagd identiteitslied over de echte man die zich onderscheidt.

Jackson mag dan niet meer the angry young man frontman uit zijn beginperiode zijn, anno 2022 is hij “bescheiden” one of the boys die van achter zijn keyboard perfect zingt en speelt, omringd door een hechte goed ingespeelde groep van vrienden/topmuzikanten. Dan is het tijd voor de eerste cover. Jackson grapt dat hij niet van de groep houdt maar zingt dan toch overtuigend “Knowing Me, Knowing You” met veel poeha en drama. Het laatste solo nummer is er eentje uit de comeback plaat van de Joe Jackson Band ‘Volume 4’ uit 2003. “Love At First Light” is een wat verloren ballade op een stevige rockplaat dat Jackson hier via knap zacht piano spel, een melodieus refrein en zijn imponerende stem live laat herleven tot een mooie ballade. Nog een album dat destijds wat onderbelicht bleef is ‘Fast Forward’ uit 2015. Daaruit selecteert Jackson het dromerige “The Blue Time” en vertelt erbij dat het gaat over een staat van zijn waarin je je heel dromerig voelt en geen zin hebt om op te staan want je bent in een mooie droom. De band komt er geleidelijk aan bij en accentueert de mooie meedeinende melodie. Nog een minder gekend album is ‘Blaze of Glory’ uit 1989. Daaruit komt “Down To London” een heftige rocksong waarin gitarist Kumpel tot driemaal toe mag soleren. Het titel nummer met een akoestische start is een verhalende song met veel percussief drumwerk, een herhalend refrein en weelderig piano spel uitgewerkt tot een spitant geheel. “Fool” start met een snedige gitaar intro voor een ontketenende Joe Jackson, een sterk nummer met een uitgesponnen piano partij waarin Jackson moeiteloos een latin sfeer oproept. Kumpel van zijn kant zorgt voor een Oosters tintje met sitar klanken aan het begin van de song. Dan volgt een stevige stijlbreuk als Jackson zijn versie van “Sing You Sinners” brengt van de klassieke piano ballade van Tony Bennet. Het publiek is niet geheel mee en de song gaat wat verloren in het geheel. De verrassing zit aan het eind met een naadloze overgang naar een a capella versie van één van Jackson’s grootste hits “Is She Really Going Out With Him?” Het publiek blijft al die tijd oohoo gewijs meeklappen en zingen. Dan liever “It's Different for Girls” in een bandversie die wel dichtbij het origineel blijft en waarin Kumpel het typische gitaartje van begin tot eind aanhoudt, heel leuk. En het kan niet op. “I’m The Man” hét punknummer uit Jackson’s tweede album krijgt een verschroeiende versie mee, onstuimig heel de Roma op zijn kop.

Het regulier optreden zit erop, en de bandleden gaan een na een het podium af. We zagen een Joe Jackson op het toppunt van zijn kunnen. In de Encore een sterk uitgebalanceerd “You Can't Get What You Want (Till You Know What You Want)” waarin elk bandlid ruim mag soleren. Laatste nummer is het onvermijdelijke “Stepping Out” dat Jackson aankondigt als een romantische ballade, een love song. Jackson speelt zijn bekendste song veel trager in een ander arrangement en dat is een beetje op dit moment een misser. De oorspronkelijke electronische eighties disco versie had dat sprankelende, onweerstaanbare gevoel. Beter had Jackson hier afgesloten met nog een knaller maar dit is detailkritiek op een geweldig optreden van deze rasperformer. Als de bandleden na afloop een na een zoals aan het begin druppelsgewijs het podium verlaten, elk onder luid applaus en tenslotte de maestro himself zijn applaus in ontvangst neemt, dan weet je dat dit een topavond was.

Marc Buggenhoudt

Foto Yvo Zels

Setlist

Tour: Sing, You Sinners!

Sing You Sinners (Tony Bennett song) (Song played from tape)
1. One More Time (Look Sharp!, 1979)
2. Big Black Cloud (Fool, 2019)
3. Sunday Papers (Look Sharp!, 1979)
4. Dave (Fool, 2019)
5. Look Sharp! (Look Sharp!, 1979)
6. Fabulously Absolute (Fool, 2019)
Solo
7. Solo (So Low) (Rain, 2008)
8. Real Men (Night and Day, 1982)
9. Knowing Me, Knowing You (ABBA cover)
10. Love at First Light (Volume 4, 2003)
Band
11. The Blue Time (Fast Forward, 2015)
12. Down To London (Blaze of Glory, 1989)
13. Blaze of Glory (Blaze of Glory, 1989)
14. Fool (Fool, 2019)
15. Sing You Sinners (Tony Bennett cover)
16. Is She Really Going Out With Him? (Look Sharp!, 1979)
17. It's Different for Girls (I'm The Man, 1979)
18. I'm The Man (I'm The Man, 1979)
Encore:
19. You Can't Get What You Want (Till You Know What You Want) (Body And Soul, 1984)
20. Steppin' Out (Night and Day, 1982)
Alchemy (Song played from tape) (Fool, 2019)